«سانتیاگو کالاتراوا والس» یکی از معروف ترین آرشیتکت ها در سراسر دنیاست. او در جولای 1951 به دنیا آمده و با تحصیل در رشته های معماری، شهرسازی، مهندسی سازه و تجربه فعال در زمینه هنرهای تجسمی، نام خود را به عنوان معمار، مجسمه ساز و مهندسی برجسته در تاریخ معماری معاصر جهان به ثبت رسانده است. در زندگینامه حرفه ای کالاتراوا آمده او اولین جایزه معماری خود را در سال 1983 به خاطر طراحی ایستگاه راه آهن «استادل هوفن» زوریخ برنده شد. سال بعد از آن او توانست عنوان برنده مسابقه مهم طراحی پل «بک رودوآ» را که برای المپیک بارسلون برگزار شده بود، از آن خود کند. این آغاز ورود او به عرصه طراحی و معماری پل ها بود.

نام هایی مثل «آلامیلو»، «لوسیتانیا»، «اونداروآ»، «کامپو والنتین»، «مارگارت هانت» و... را بیشتر کسانی که سروکارشان با طراحی معماری یا طراحی سازه پل هاست، می شناسند. اینها نام تعدادی از پل های معروفی است که کار دست اوست و امروز به عنوان الگوی نمونه طراحی و معماری پل ها در دنیا شناخته می شوند.

او با توجه به آشنایی توامان با معماری و سازه توانسته است طرح های خلاقانه ای را برای پل های خود ارائه کند. استفاده از ظرفیت اکسپوز المان های سازه ای مثل کابل های کششی یا ستون های پایه پل، یکی از ترفندهایی است که او را نسبت به سایر همتایانش در سراسر دنیا ممتاز می کند. با توجه به تاثیر شگرفی که این حوزه مهم بینارشته ای معماری و سازه از این مهندس اسپانیایی گرفته، شاید ادعای گزافی نباشد که معماری و مهندسی پل را در دنیای معاصر به دو دوره قبل و بعد از کالاتراوا تقسیم کنیم.

بازخوانی چهار اثر معروف او، بیش از هر مقدمه ای نشانگر اهمیت او و کارهایی است که به نامش در سراسر دنیا به ثبت رسیده است.