در مدل های براندازی نرم، جنبش دانشجویی وظیفه خطیری دارد. در این گونه مدل ها دانشجویان از یک سو باید آغازگران اعتراض دمکراسی خواهی باشند و از سوی دیگر مطالبه تغییر و براندازی را همگانی سازند. از همین رو بود که در فتنه سبز تلاش شد تا اقلیت دانشجویی به خدمت خواست و برنامه های رهبران فتنه درآیند. با این وجود اصالت جنبش دانشجویی کشور، خیلی زودتر از آن که در ذهن و تصور فتنه گران بگنجد، دست اقلیت دانشجویی همراه کودتاگران سبز پوش را برملانمود و دامن جنبش دانشجویی را از ننگ و عار هم کاسه شدن با وابستگان و مواجب بگیران موساد و سیا رهایی بخشید. 16 آذرسال 88 اوج تبلور اصالت و حقانیت جنبش دانشجویی اصیل و دست رد بر سینه کودتاگران مخملی بود. اما گویا سیر نزول حامیان کودتای مخملی در دانشگاه ها با شدت هرچه بیشتر به پیش می رود.