گروه سینمایی، فیلم «جدایی نادر از سیمین» چه مشخصاتی داشت که توانست جمع زیادی از عوام و خواص را به واکنش وادارد؟ آیا یک فیلم می تواند مساله فلسفه ای را در قالب هنرسینما برای عموم مطرح کند؟ پاسخ مهم تر است یا طرح پرسشی که جمعی را به فکر وادارد؟ اخلاق چگونه تعریف می شود؟ گفتن دروغ چه زمانی پذیرفته است؟ رابطه بین اخلاق و فایده چیست و هر کدام چه زمانی بر دیگری غلبه پیدا می کند؟ چگونه ایدئولوژی مذهب می تواند فرد را دربر بگیرد؟ چگونه می توان انتخاب کرد؟ هزینه انتخاب را چه کسی باید بپردازد؟ آزاد بودن انتخاب است یا آرزو؟ و در نهایت بر چه اساس می توان انتخاب کرد؟ انسان چه قدر در برابر انتخاب هایش مسوول است؟ همه این سوالات در میزگردی مطرح شد که خشایار دیهیمی (اندیشمند)، اصغر فرهادی (کارگردان)، لیلی گلستان (مترجم ادبی) و سیاوش جمادی (مترجم آثار فلسفی) در آن حضور داشتند و بهانه آن، اکران و کنش های مردمی و خواص به فیلم «جدایی نادر از سیمین» بود. روزنامه شرق در یکی از روزهای اردیبهشتی میزبان این جمع متفاوت بود تا بتوانند درباره یک اثر هنری سخن بگویند. فیلمی که فارغ از تمام حاشیه هایش در طول دو ماه گذشته همه را وارد میدان سخن گفتن و اظهار نظر کرد. سیاستمداران، اندیشمندان و مردم می خواستند درباره این فیلم سخن بگویند، بنویسند. این اتفاق را پس از سال ها فیلمی توانسته بود رقم بزند و کارگردانش «اصغر فرهادی» الگویی دیگر برای سینمای ایران ارایه داده بود. الگویی که در آن مردم را به فکر کردن وامی داشت. این میزگرد فرصتی بود که درباره نکات جزیی همانند نام فیلم نکته ای که کمتر مورد توجه قرار گرفته همچون نگاه به زن و مساله ای که بارها به آن اشاره شده «اختلاف بین دو طبقه سخن» مرور شود.