محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد امریکا موفق به ابداع شیوه یی جدید برای اتصال رگ های خونی، بدون بخیه شده اند که به نظر جایگزین سریع تر، ایمن تر و آسان تری برای شیوه های قبلی است. این محققان در تحقیقات خود روی حیوانات از ژل پلوکسامر و مواد پلیمری طبیعی چسب مانند، به جای سوزن و نخ برای اتصال رگ های خونی استفاده کردند و این شیوه را آناستوموز عروق نامیدند. اشکال بزرگ بخیه ها این است که استفاده از آنها برای رگ های خونی کوچک تر از یک میلیمتر، کاری بسیار مشکل است. بخیه ها ممکن است عوارضی به همراه داشته باشند که «هیپرپلازی انتیما» که در آن سلول ها به آسیب هایی که توسط سوزن و نخ در دیواره داخلی رگ های خونی ایجاد می شود، واکنش نشان داده و باعث باریک شدن آن ناحیه می شوند.

این امر خطر لخته شدن خون و در نتیجه انسداد جریان خون را افزایش می دهد. محققان دریافتند، ماده یی که بتواند به آسانی از حالت مایع به حالت جامد تبدیل شده و دوباره به حالت مایع بازگردد، برای استفاده در جراحی عروق ایمن خواهد بود. آنها پلوکسامر را طوری تغییر دادند که بتواند در اثر حرارت بدن به حالت جامد و قابل ارتجاع تبدیل شود، اما در صورت سرد شدن بدون ایجاد آسیب، داخل جریان خون حل شود. پس از آن پلوکسامر، برای بزرگ کردن دودهانه یک رگ خونی قطع شده مورد استفاده قرار گرفت که امکان چسباندن دقیق آنها به یکدیگر را برای محققان فراهم می ساخت. محققان از یک لامپ هالوژن ساده برای گرم کردن این ژل نیز استفاده کردند. طبق بررسی محققان، این شیوه پنج برابر سریع تر از شیوه های سنتی اثرگذار بوده و التهاب و زخم بسیار کمتری را ایجاد کرده است.

این شیوه برای رگ های خونی بسیار باریک - تنها 2/0 میلیمتر- نیز کاربرد دارد. نتایج این تحقیقات، 28 آگوست در نشریه «nature medicine» انتشار یافته است.