2 سال پیش بود که همه روزنامه ها به نقل از موسسه استاندارد کشور تیتر زدند که برخی برنج های وارداتی کشور به فلزات سنگین از جمله سرب، روی و کادمیوم آلوده هستند که مصرف آنها برای سلامت بدن مضر است.

طبق معمول تایید ها و تکذیب های این خبر شروع شد تا جایی که بیشتر از هر سازمان و موسسه ای، رسانه ها چوپان دروغگوی ماجرا شدند و در نهایت وزارت بهداشت به عنوان بالاترین مرجع حفاظت از سلامت شهروند موضوع را کاملاتکذیب کرد.

حالابعد از گذشته 2 سال از این موضوع از هفته گذشته اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفت وگو با خبرنگاران همان ماجرا را زنده کرده اند و اصرار به آلوده بودن برنج های وارداتی دارند.

از رئیس کمیسیون بهداشت و درمان که اعلام کرد لابی های پشت پرده موجب تکذیب آلودگی برنج های وارداتی شد تا عضو دیگری از این کمیسیون که می گوید: برنج های آلوده وجود داشته و چون قاچاق سودآوری است، افرادی از این طریق صاحب قدرت و نفوذ می شوند و از بیان حقایق جلوگیری می کنند به همین علت مجلس از سازمان های مرتبط در دولت خواسته است که گزارش دقیقی در این مورد به مجلس بدهند.

امیدوار رضایی دیواری کوتاه تر از مطبوعات نیافته و به خبرگزاری فارس گفته است: از دوستان رسانه می خواهیم به عنوان مدافع سلامت مردم به جد وارد صحنه شوند و به دستگاه های مختلفی که درگیر هستند مسوولیت شان را متذکر شوند.

رئیس سازمان غذا و دارو نیز همزمان با این اظهارنظرها با بیان این که در زمینه برنج های وارداتی هیچ اتفاق جدیدی رخ نداده است که ما از آن مطلع نباشیم، اعلام کرد: موضع وزارت بهداشت در مورد برنج های آلوده همان مواضع قبلی است که سال 88 اعلام شد.

حالاکه داستان برنج های آلوده همچنان ری می کشد، مسلما در ذهن مردم این سوالات پیش می آید که اگر ماجرای آلوده بودن برنج ها صحت ندارد، پس چرا مسوولان در این خصوص با صراحت تصمیم نمی گیرند و نظر واحدی اعلام نمی شود و اگر این موضوع صحت دارد و لابی برخی قوی تر از نمایندگان مجلس است، پس مطرح کردن چند باره این موضوع چه دردی از نگرانی مردم دوا خواهد کرد؟