گریه امام حسن(ع) از هول روز رستاخیز
امام رضا(ع) از پدران گرامی خویش نقل می فرماید: هنگامی که ساعت وفات و شهادت امام حسن مجتبی(ع) فرا رسید آن حضرت به شدت گریست. اطرافیان عرض کردند: ای پسر رسول خدا، آیا شما هم گریه می کنید، در صورتی که فرزند رسول خدا(ص) هستید و در نزد آن حضرت مقام و منزلتی والادارید و رسول خدا(ص) درباره مناقب و فضائل و مکارم شما چنین و چنان فرموده است. علاوه بر این تاکنون بیست مرتبه پای پیاده به زیارت خانه خدا مشرف شده اید و سه بار تمام دارایی خویش، حتی لباس و نعلین خود را میان فقرا و مستمندان، برای رضا و خشنودی حق تعالی بذل و بخشش نموده اید! آیا با این همه فضایل و مکارم باز هم گریه می کنید؟!
حضرت فرمود: ای عزیزان! من به خاطر دو چیز گریه می کنم:
1- یکی هول و وحشت از روز قیامت برای حسابرسی در پیشگاه خداوند.
2- و دیگری به جهت دوری و فراق دوستان وعزیزان.(1)
1- بحارالانوار، ج6، ص 159