براساس مقررات قانون مدنی، قواعد مشخص، صریح و شفافی درخصوص عقد موقت یا همان صیغه دیده نمی شود. همین امر گویای آن است که در جامعه ایران، این سبک از رابطه میان زن و مرد چندان مقبول نبوده و نیست و بهتر است در خفا باقی بماند، اما از آنجا که قوانین برای به نظم کشیدن روابط شهروندان با یکدیگر و با دولت تدوین می شوند و رابطه زن و مرد برای تشکیل خانواده یا غیر آن، همواره در هر کجای جهان، یکی از نخستین روابطی است که جامه قانون به تن آن کرده ناگزیر برای حفظ نظم در جامعه ایران نیز باید به دنبال قواعد صریح و مشخصی در ازدواج موقت باشیم. قانون مدنی به عنوان قانون مادر در این باره قواعد مشخصی به ویژه درخصوص