رامسر در حاشیه دریا ساخته شده است و یکی از شهرهایی است که در نتیجه گسترش طبقه متوسط ایرانی توسعه یافته است. بعد از رامسر به بندر انزلی و تالاب آن رفتیم. این تالاب که گفته می شود بزرگ ترین تالاب زیبای جهان است، بسیار دیدنی می باشد. در سال های اخیر مجموعه وسیعی از امکانات توریستی و خدمات برای گردشگران در این بندر فراهم کرده اند. بسیاری از فیلم های جنگی مربوط به جنگ ایران و عراق در این تالاب ساخته شده است. سفر ما کم کم به مقصد نهایی یعنی بابلسر نزدیک شد. دریاکنار در سال های دهه50 به عنوان شهرک درباری و اعیان نشین ساخته شد؛ این شهرک، مجموعه ای از حدود 1300 ویلابا معماری مدرن و لوکس است که روزگاری نماد اشرافیت نوگرای ایران بود. روزگاری این شهرک نماد نابرابری های اقتصادی در ایران بود و اصطلاح «مردم دریاکنار و مردم دروازه غار» برای بیان این نابرابری بر سر زبان ها بود. اما امروزه این شهرک ساحلی عمدتا به طبقه متوسط شهری جدید ایران تعلق دارد. بسیاری از ویلاهای آن خالی از سکنه است. مالکان آنها اغلب یا در خارج از ایران به سر می برند یا تهرانی هایی هستند که تنها مواقع تعطیلات از ویلاهایشان استفاده می کنند. در مسیری که از شهرهای مختلف استان مازندران عبور می کردیم، می دیدیم که اغلب روستاهای کوچک سابق به شهرک و شهرهای جدید تبدیل شده اند.