می دانستید همزمانی مصرف برخی داروها با برخی مواد غذایی ممکن است سبب کاهش اثر درمانی دارو یا حتی افزایش عوارض و خطرات آن شود؟ برای آن که به بعضی از این تداخلات غذایی و دارویی پی ببرید، به چند مورد اشاره می کنیم تا اگر برای درمان بیماری خود مجبور به مصرف دارو هستید، با حساسیت و دقت بیشتری درمان خود را پی بگیرید:

1 کلسیم موجود در شیر و برخی محصولات لبنی، اثر آنتی بیوتیک های ضد عفونت (مثل تتراسایکلین) و آسپرین را کاهش می دهد.

2 ویتامین Kموجود در کلم، اسفناج، آووکادو، کاهو و کلم بروکلی از اثر داروهای ضد انعقاد خون همچون وارفارین، می کاهد و احتمال تشکیل لخته را در خون افزایش می دهد. خوردن این سبزی ها همزمان با مصرف برخی تب برها و مسکن ها همچون استامینوفن هم اثر کاهنده بسیار دارد.

3 اگر داروهای ضدافسردگی مصرف می کنید، هیچ گاه با فاصله کمتر از 2 تا 3 ساعت پنیر، سس سویا یا حتی ماءالشعیر نخورید. اغلب انواع پنیر با داروهای ضد افسردگی و آنتی بیوتیک هایی چون لینزولید (دارویی برای درمان عفونت های ریوی) ناسازگار بوده و افزایش شدید فشار خون را در پی دارد.

4 چای، قهوه، نوشیدنی های کولادار و کلامواد غذایی کافئین دار را با مسکن های ضد دردی چون استامینوفن در فواصل زمانی کوتاه تر 3 تا 4 ساعته نخورید. این همزمانی بخصوص در بیمارانی که از داروهای ضد آسم مثل تئوفیلین استفاده می کنند، گاهی باعث بروز عوارضی چون لرزش، تعریق یا حتی آسیب هایی بر احشای درونی (به عنوان مثال: کبد) می شود.

5 برخی میانسالان گاهی شیرین بیان می خورند. برخی جوانان بویژه آنها که ورزش می کنند مکمل.

خوب است بدانید مصرف شیرین بیان با داروهای ادرارآور و نیز ضد فشار خون مناسب نیست، زیرا همزمانی مصرفش سبب کمبود پتاسیم و در نتیجه تغییر ریتم ضربان قلب می شود، مکمل ها را نیز نباید با هم مصرف کرد.

کوتاه آن که اگر بخواهیم روشی مناسب برای جلوگیری از این تداخلات پیشنهاد دهیم، مطالعه دقیق و همیشگی راهنمای درون بسته داروها، بویژه سوال از پزشک یا داروساز را توصیه می کنیم.