کتاب «هستی و زبان» به بررسی فلسفی زبان و نسبت آن با وجود آدمی می پردازد.

هستی شناسی و فلسفه زبان موضوع اصلی این اثر است. بررسی تاثیر فلسفه در پیدایش دستور و قواعد زبان و همچنین یافتن ریشه بسیاری از جریان های فکری و فلسفی در زبان شناسی و دستور زبان از جمله مسائلی اند که این کتاب در پی پاسخ دادن به آنهاست.

این اثر علاوه بر رویکرد تحلیلی به نظرات فلاسفه و متکلمان اسلامی و اروپایی، نظریه «زیرساخت عقلانی زبان» راهم ارائه می کند. بر اساس این نظریه، زبان از حوزه تجربه فراتر است و به ساحت عقل تعلق دارد. به ادعای مولف، این اثر متاثر از آرا و اندیشه های غلامحسین ابراهیمی دینانی درباره مسئله زبان است. محمدزاده با مشترک فرض کردن خصلت پدیده های هستی، اندیشه و زبان در این کتاب، معتقد است عقل در هر مرتبه ای از مراتب وجود که ظهور یابد، زبان نیز در همان مرتبه قرار می گیرد.