در پی هجو نقد توسط بیانیه صنف موسوم به اتحادیه تهیه کنندگان، لازم به ذکر است هر تصمیمی قطعا دارای گروهی موافق و مخالف است و واقعیت این است که اگر تصمیمات براساس انتقادات سازنده رصد شود، مورد استقبال همه قرار خواهد گرفت و لایه های پنهان کالبدشکافی می شود و در معرض افکار عمومی قرار می گیرد.

وقتی انتقاد به سمت توهین و افترا می رود، نشان از نبود منطق در میان بیان کنندگان این انتقاد دارد و جز تخریب و گل آلود کردن آب و گرفتن ماهی های خاص خودشان دستاوردی به همراه نخواهد داشت.

براساس نگاه دینی ایرانیان و آموزه های دینی مان شاهد هستیم که به انتقاد امر می شود و هدف از آن رشد و نمو کشور است. همچنین براساس فرهنگ غنی فارسی پرخاش و توهین نفی می شود پس روشن است که انتقاد اگر سازنده باشد و خالی از پرخاش و توهین، جایز و سازنده است.

ادب مرد به ز دولت اوست: یعنی اگر تمام قدرت دنیا نیز در اختیار باشد باید در جایگاه منتقد ادب را رعایت کرد و اگر چنین نباشد روشن است که قدرت بر تو سوار است.

می گویند قدرت، اسب تیزپایی است که اگر در خدمت صاحب قدرت قرار نگیرد به ناکجاآباد خواهد رفت و ضمن اینکه صاحب قدرت را از سواری خلع خواهد کرد توان ازهم پاشاندن حیات را هم دارد.

من به عنوان یک فعال حوزه سینما به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای مجوز دادن به چنین صنفی با این ادبیات متاسف هستم و امیدوارم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی اصلی این جامعه صنفی سره را از ناسره تشخیص دهد تا سینما بتواند به ساحل امن برسد.