امید به رحمت الهی شاه کلید دعاست. خدا فرموده: «من آن گونه ام که بنده ام به من گمان دارد.»

پیامبر (ص) دستور فرمودند: «به گونه ای دعا کنید که یقین دارید خداوند اجابت می فرماید.» و امام صادق (ع) فرمودند: «وقتی دعا می کنی، فکر کن که حاجتت پشت در آماده است»

با توجه به مجموعه روایاتی که در این باب وارد شده، در هر حال دعا اجابت می شود، یا همان را که بنده خواسته به دعا کننده می دهند و یا چون خواسته او به مصلحتش نمی باشد، بهتر از آن را در دنیا به شکل دفع بلاو در آخرت به صورت پاداشی نجات بخش به او عطا می فرمایند.

حال تضرع و زاری بخصوص توام با اشک و اجابت دعا نقش بسزایی دارد. حتی در روایت است که هر چیزی را اندازه ای است مگر اشک! خدا با قطره اشکی دریاهایی از آتش را خاموش می کند و اگر بنده ای بر امتی اشک ریزد، خداوند به خاطر آن گریه بر آن امت رحم می کند.

مناسب است قبل از دعا و عرض حاجت، بنده با ذکر عظمت و نعمت های بی شمار الهی، حمد و سپاس پروردگار خود را به جا آورد و با یاد گناهان، از خدا استغفار طلبد.

و از دعا خسته و نا امید نشود که خدا پافشاری بنده در دعا را بسیار دوست دارد.

بهترین شیوه دعا آن است که خدای مهربان بر بنده شایسته خود پیامبر بزرگ، حضرت عیسی (ع) وحی فرمود: «ای عیسی! مرا مانند غریق و محزونی بخوان که هیچ فریادرسی ندارد و از غیر من درخواست نکن، چرا که از تو درخواست و از من اجابت زیباست! مرا تنها با حال تضرع و خواری بخوان و تمامی حواس و همتت را بر آن متمرکز کن که اگر چنین دعا کنی، پاسخت را می دهم.»

صلوات بر محمد و آل محمد یکی از بهترین اذکار و دعاهاست.