خودکشی به مثابه کنشی ناشناخته، فارغ از هرگونه ارزش داوری، مساله ای است که ساحت اندیشگانی علوم مختلف را به خود مشغول کرده است. روانکاوی را به حوزه بحث پیرامون دو جهان خودآگاه و ناخودآگاه کشانده و فلسفه نیز به نوبه خود درگیر دلایل نیهیلیستی این کنش شده است و به همین ترتیب دیگر علوم اجتماعی و... نیز هرکدام به نحوی با این مساله (Problem) درگیر هستند.

اما شاید بتوان مدعی شد که اساسا تنها معنای روشن خودکشی جلو کشیدن ساعت مرگ و تعجیل برای پایان دادن به زندگی است. اما در این میان علم پزشکی به عنوان «قهرمان زند ه -گی» کماکان خود را وقف مبارزه با مرگ کرده و به این سان به مثابه نویدبخش جریان حیات