رستم سهراب را بر زمین می کوبد و پیروز میدان، با لبخندی بر لب از او فاصله می گیرد. چند دقیقه که می گذرد، اشک هایی بر گونه، جای لبخند شیرین را برای همیشه پر می کند. غمی که بر افسانه پدر و پسر حاکم می شود، هیچگاه از دل ملت پاک نمی شود تا پدر اسطوره و فرزند بتی شود برای آیندگان. همین آغازی است بر این واقعیت که همه انسان های روی کره خاکی، طوری آفریده شده اند که الگویی فرابشری داشته باشند. این تفاوت ارزش های جوامع است که می تواند نوع این بت ها را مشخص کند. هر چند بت ها می توانند در گذر زمان تغییر شکل دهند اما همیشه برای ادامه حیات یک نسل لازمند. اگر بخواهیم تفاوت اسطوره های داستانی در امریکا، ایران