استفاده از روش رنگ روغن برای خلق آثار هنری به زمان های دور برمی گردد. یونانیان و رومی ها از این روش با اطلاع بودند و گاه از ترکیب موم و روغن به عنوان بست رنگ ها برای ایجاد تابلوها استفاده می کردند.

رنگ روغن بیشتر در کشورهای اروپایی که دارای آب وهوای مرطوب بوده استفاده می شده به دلیل اینکه لایه رنگ پس از خشک شدن در آب نامحلول بوده و در برابر رطوبت نسبی این مناطق مقاوم است.

در ایران – به طور کلی در خاورمیانه و آسیا – کمتر از این روش استفاده شده است و شاید بتوان علت اصلی این امر را عوامل اقلیمی دانست که به علت خشک بودن آب و هوا در اغلب مناطق ایران بیشتر از همان روش آبرنگ استفاده شده است.