جاری بودن جریان زندگی در دل سنگ های سخت در روستای «چله گاه» شهرستان چرام کهگیلویه و بویراحمد، جلوه ای زیبا از زندگی سنتی در روزگار ماشینی است.

روستای سنگی چله گاه از توابع بخش سرفاریاب شهرستان چرام است که در ناحیه شرقی روستای باغچه سادات و در یک کیلومتری آن در شیب کوه چال خالک قرار دارد.

وجه تسمیه روستای چله گاه از «چل» که به معنای سنگ است، گرفته شده و چله گاه در گویش لری به مکانی اطلاق می شود که تمام آن از سنگ باشد. این روستای کوچک دارای سه خانوار است که با فرا رسیدن بهار و کوچ عشایر تعداد اهالی آن به حدود ده خانوار می رسد.شکاف سنگی یا به اصطلاح عامیانه «اشکفت» که روستای چله گاه در آن بنا نهاده شده با شیبی ملایم و طولی حدود 200 متر از شرق به غرب کشیده شده و از قدیم ساکنان این روستا خانه های خود را در دل این شکاف های سنگی بنا نهاده اند و زندگی ماشینی هنوز نتوانسته این منطقه را از سکنه خالی کند.

اهالی چله گاه با دامداری و باغداری امرار معاش می کنند و وفور آب و زمین های حاصلخیز کوهستانی دامنه کوه ساورز باعث رونق کشاورزی آنها شده است.

سید باقر پناهنده، سرپرست خانوار ساکن در چله گاه در این باره به ایرنا گفت: این خانه های سنگی از قدمت دیرینه ای برخوردار و بیش از 30 سال است که مامن ساکنان کنونی آن شده است.وی با بیان این که سکونت در این خانه های سنگی از پدران به ما ارث رسیده است، افزود: انگار تقدیر زندگی ما به شرایط سخت این سنگ ها سخت گره خورده و دل کندن از این مکان براحتی ممکن نیست.پناهنده با اشاره به وجود برخی مشکلات تصریح کرد: مهم ترین مشکل و نیاز ما برق است.

اکنون رهاوردی که از زندگی ماشینی به چله گاه آمده آب لوله کشی است و البته تعلق خاطر اهالی آن دیار به نیاکان خود باعث شده کمبود امکانات رفاهی را به جان بخرند و با کمترین امکانات و ساده ترین سبک زندگی از مواهب طبیعی بی شمار اطراف خود بهترین بهره را ببرند.معماری ساده و تلفیق شده با طبیعت چله گاه به همراه طبیعت دلربا و هوای دلپذیر سردسیری آن، این منطقه را به مکان مستعد برای جذب گردشگر تبدیل کرده است که می تواند مامنی برای طبیعت دوستان و علاقه مندان به زندگی ساده روستایی باشد.