موشی به نام زیرک در جایی که لانه ساخته بود با کلاغ، سنگ پشت و آهویی دوست شده بود و روز و شب را در کنار آنان به آرامش می گذراند.

روزی زاغ و موش و سنگ پشت در کنار هم نشسته و چشم به راه آمدن آهو و نگران او بودند.

موش و سنگ پشت به زاغ گفتند تا از آن بالاپیرامون را بنگرد. زاغ به هوا پرید و هنگامی که نگاه کرد، آهو را در بند شکارچیان، گرفتار دید. بازگشت و دوستان را از آن آگاه کرد.

زاغ و سنگ پشت به موش گفتند که در این کار تنها به تو امیدواریم زیرا چیزی از دست ما ساخته نیست، چاره ای بیندیش. موش با شتاب خود را به جایی که آهو بود رساند. از آهو پرسید، که ای برادر با این همه چالاکی، چگونه در دام افتاده ای؟ در این هنگام، سنگ پشت نیز از راه رسید.