اکنون از این تعداد کمتر از 20 درصد در مراحل اولیه واگذاری قرار دارند و تعداد بی شماری نیز به واسطه نداشتن توجیه اقتصادی و عدم تطابق با معیارهای مورد نظر کارشناسان، عملانقشی را که برای آنها پیش بینی شده بود، غیرممکن ساخته است. از دیگر سو عدم توجه به بحث توسعه پایدار، بروز مشکلات زیادی را در بسیاری مناطق به گردشگری ایجاد کرده است. از معضلات زیست محیطی و فرهنگی و تغییر کالبد بسیاری مناطق به ویژه روستاها گرفته تا افزایش تورم در قیمت آب و زمین و تغییر کاربری بخش زیادی از زمین های کشاورزی و اراضی ملی به گردشگری ناپایدار. اکنون فشار زیادی بر ساکنان و صاحبان مناطق زیادی در سراسر کشور از ناحیه گردشگری بی برنامه می آید. با اینکه در حال حاضر در سطح جهان و توسط نهادهای بین المللی به ویژه سازمان ملل وظایف مهمی بر عهده گردشگری نهاده شده و تحقق اهداف «توسعه هزاره» به ویژه حفظ منابع طبیعی و محیط زیست، حفاظت از فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها، رفع فقر و محرومیت و نیز تبادل فرهنگی و ارتقای روابط کشورها را از این صنعت و سازمان جهانی جهانگردی خواستار است. اما متاسفانه اندک نشانی از این وظیفه و کارکرد مهم را شاهدیم.

راه اندازی کمیته ملی اکوتوریسم یکی از مهم ترین کارها و شاید مهم ترین کار این چند سال محسوب می شود. اکنون و در سالی که گردشگری رکورد دار یک میلیارد نفر گردشگر در بستر صنعت خود می بیند و با وجود رکود و مشکلات اقتصادی دنیا همچنان رشد خود را در پیش گرفته و از آن مهم تر منطقه آسیا دارای رشدی بالاتر از میزان متوسط جهانی است (8/6 در برابر 4 درصد) و در صورت برنامه ریزی جدی می توانیم در چارچوب قوانین و مقررات و نیز شرایط کنونی کشور تغییرات قابل توجهی را در این مسیر تجربه کنیم. 75 میلیون جمعیت و ظرفیت های منحصر به فرد کشور در ابعاد مختلف تاریخی، فرهنگی و طبیعی دو عامل مهم و بزرگ برای جلب نظر کارشناسان و برنامه ریزان محسوب می شوند تا جایگاه و شان این نهاد متولی و تخصصی را بسیار بالاتر از زدوبندهای سیاسی بدانند.

عضو انجمن بین المللی اکوتوریسم*