هر چند مساجد سلطانی از طرف حاکمیت حمایت می شد و در برابر جایگاه مردمی مساجد جامع طراحی شده بود اما در عمل چندان توفیقی در جلب مشارکت های مردمی نداشت و حتی روحانیون شاخص آن کنار سایر مردم و در همان محله های پیرامونی زندگی می کردند.

در همین کوچه خانواده ملکوتی زندگی می کرد که مادر آنها فاطمه درویش علی و پدر آنها نایب نبی نام داشت بزرگ ترین فرزند خانواده عباس بود و کوچک ترین آنها قمر نامیده می شد.

سه دختر و یک پسر دیگر فرزندان این خاندان بودند. عباس گرفتار نوعی پریشانی و بیماری روحی شده بود که او را دیوانه می خواندند. اما مادرش می گفت این فرزندم چگونه دیوانه است؟ او هر روز دو ریال کنار