خوشبختانه ظاهر و باطن مان دارد یکی می شود. تا هفهشده سال پیش خیلی حرف ها و عبارات، حرف های درگوشی بود و اگر به گوش کسی می رسید گوش گوینده و شنونده از خجالت سرخ می شد. الان کسی گوشش بدهکار این حرف ها نیست و هرچه به دهان کسی برسد بدون معطلی به گوش دیگران صادرش می کند.

این قضیه بد است یا خوب؟ ما نمی دانیم. فقط می دانیم وزارت ارشاد که این همه مته به خشخاش می گذارد و با پنس و موچین، کلمه از کتاب ها حذف می کند، حاصل کارش اصلاتاثیرگذار نبوده. یعنی چی؟ یعنی کتاب هایی که چاپ می شود وزارت ارشاد سعی می کند کاملاپاکیزه منتشر شود. بدون هیچ کلمه، هیچ تعبیر یا مفهوم شک برانگیز. یعنی چی؟ یعنی اینکه توی