امروزه کمتر کسی است که ارزش نیروی محرکه «تشویق» را نفی کند. در جهان ادبیات، نقد خلاق و سازنده و جایزه شکل های ملموس تشویق اند، و درعین حال پیشنهاد به جامعه. اگر نقد را آن طور که بودلر گفته، نوعی همکاری ادبی بدانیم، درآن صورت چنان چه مبتنی بر نظریه های ادبی باشد، توجیه خود را از دل خود کسب می کند و نیازی به تایید این و آن ندارد. درواقع نقد نو - در هر دو مرحله آغازین و تکاملی خود- بر این باور کلی بوده اند که «ژرف ساخت نقد ادبی مقایسه و مقابله، تجزیه و تحلیل، تفسیر و ارزش گذاری همزمان معنا و تکنیک متون ادبی است.» به بیان دیگر منتقد نقد نو تحلیل خود را ارائه می دهد و نتیجه گیری را به عهده خواننده می گذارد.