هنر برای ما فرصتی است برای نقادی از عصری که در آن زندگی می کنیم. (هوگو بال، شاعر دادا)

1- وقتی از یک «چیز» حرف می زنیم آیا دال بر پذیرفتن یا به رسمیت بخشیدن یا تشخص بخشیدن آن چیز (پدیده/ رویداد/ شخص) است؟ در اینجا اگر بخواهیم با این پیش فرض به نقد وضعیت فرهنگی که خود نیز داعیه آن را داریم وارد شویم، بدون هیچ گونه قضاوتی، تنها به یادآوری آن می پردازیم. از جمع های روشنفکری، جلسات نقد و شعرخوانی و جوایز ادبی در ایران شروع کنیم که با فاصله داشتن از کیفیت و استاندارد حداقلی، شاید جز بحث های ملال آور و بیهوده که در آخر به «ترور شخصیت» یا همین اصطلاح خودمانی «خاله زنکی» ختم می شود، چیزی دربرنداشته