رشد توریسم طی چند سال اخیر باعث تغییرات بسیاری در شیوه مدیریت مقاصد شده است.

در گذشته ای نه چندان دور مقاصد گردشگری (از کشورها گرفته تا ایالت ها، شهرها یا نواحی) از ورود گردشگران استقبال می کردند، اما در فرآیند جذب گردشگران نقش چندان فعالی نداشتند و برای جذب و خدمت رسانی به گردشگران بر موقعیت گذرگاهی خود متکی بوده و از این موضوع راضی بودند.

امروزه مقاصد از این نقش منفعلانه خود فاصله گرفته اند. محور قرار دادن بازاریابی باعث شد که رقابت بین مقاصد برای کسب سهم بیشتری از بازار گردشگری شدت یابد. امروزه مقاصد هم مانند هر محصول دیگری برای جذب سرمایه گذاری، ساکنان و گردشگران از بازاریابی استفاده می کنند. از این رو اصطلاح «بازاریابی اماکن» رواج یافت. چنانچه می بینیم از هنر، معماری، پوسترها، پیام های بازرگانی و تبلیغات برای بازاریابی و فروش مقاصد استفاده می شود.