جام جهانی فرصتی برای بینندگان تلویزیونی است تا ورزش محبوب خود را تماشا کنند و از دیدن آن لذت ببرند اما انگار برنامه ریزان سازمان صداوسیما توجهی به اعصاب بینندگان خود ندارند. از پرسش های دسته چندم و معیوب پرسشگر (نه خبرنگار) برنامه بیست چهارده که از قوچان نژاد می پرسد: «آیا از مسی می ترسی» یا «می توانی نیجریه یی ها را دریبل کنی»! تا گزارش های گزارشگرانی که در برنامه نوروزی «آقای گزارشگر» از شرکت کنندگان ایراد می گرفتند و خود سراپا ایرادند یا از مجری شبکه خبر که با پوزخند به رویارویی «بیگ زاده و مسی» دامن می زند که بگذریم یک نکته اصلی وجود دارد و آن پخش تیزرهای 10، 15 ثانیه یی پس از سوت شروع بازی است. بیننده تلویزیونی حق دارد برنامه مورد علاقه اش که به صورت زنده (!) پخش می شود را کامل ببیند شاید در همان ثانیه های اول گلی زده شود. اگر خوشبین باشیم که مسوولان در صدا و سیما پاسخگوی این ناهنجاری در پخش برنامه ها باشند به احتمال زیاد ممکن است پاسخ دهند که: «در سایر کشورها هم تیزرهای تلوزیونی تا لحظات آخر پخش می شوند.» اگر هم احتمال چنین چیزی صحت داشته باشد در مورد شبکه های خصوصی مصداق دارد. آقایان هرگاه سند صدا و سیما را به نام بخش خصوصی زدند، می توانند آن طور که می خواهند برنامه ریزی کنند اما سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ملک شخصی نیست که این گونه رفتار می کنند. این سازمان با هزینه بیت المال اداره می شود و متعلق به مردم است. مسوولان محترم این سازمان اجازه ندارند تا برای درآمد بیشتر حقوق صاحبان این سازمان را که مردم هستند، نادیده بگیرند. در تمام دنیا حقوق بینندگان تلویزیون برای صاحبان این رسانه فراگیر محترم است. امید است در روزهای نخست شروع این رخداد پر بیننده جهانی که در این روزهای طولانی سال یکی از معدود سرگرمی های خانواده های ایرانی در ساعات پایانی شب است این حق توسط خدمتگزاران مردم محترم شمرده شود.