دکتر فرشاد مومنی در برنامه پایش به توصیف مرحوم عالی نسب پرداخت. به گفته مومنی: اگر به تاریخ اقتصادی ایران نگاه کنید می بینید که از این تک ستاره های بزرگ همیشه کم و بیش بوده است. آن چیزی که سرنوشت ساز بوده این است که نظام تصمیم گیری کشور به این فکر بیفتد که چرا این ستاره ها تکثیر نمی شوند. وی بیان کرد: مرحوم عالی نسب این بلوغ فکری را در نظام تصمیم گیری کشور در آن دوره ایجاد کرده بود که بقای نظام روی تولید استوار باشد. بنابراین ساختار نهادی آرایشش باید به گونه یی باشد که تولید، محور تصمیم گیری ها باشد نه منافع گروه های ذی نفع غیر مولد. وقتی تولید محور شد همه چیز بر اساس نظم انجام می شود. مومنی گفت: بزرگ ترین لطمه یی که به کشور وارد شده این است که طی 25 سال گذشته یک چهره مثل عالی نسب که از نوامیس اقتصاد ملی دروازه بانی می کرد از دست رفت. بنابراین تمام همگرایی های توسعه یی جای خودش را به چیزهای دیگر داد. وی در پاسخ به این سوال که چرا عالی نسب به دنبال تولید لوازم خانگی رفت؟ گفت: این مبحث به ماجرای نهضت ملی شدن صنعت نفت در ایران برمی گردد. وقتی که مصدق چند مشاور را برای این کار تعیین کرد و گفت اگر بعد از تحریم انگلیس بتوانیم یک تقاضای خیلی اندک حتی در داخل کشور به وجود بیاوریم آن وقت است که می توانیم اقتصاد را بدون نفت اداره کنیم. وی تمام زندگی خود را گذاشت و کارخانه عالی نسب را راه اندازی کرد تا این خواسته مصدق محقق شود. وی در پاسخ به این سوال مجری که بزرگ ترین خدمت عالی نسب چه بود، گفت: برای اولین بار در تاریخ ایران و در جنگ هشت ساله حتی یک مورد مرگ بر اثر قحطی و گرسنگی ثبت نشد و آن هم مدیون فعالیت وی بود. عالی نسب در این باره گفت من کاری کردم که آن چیزهایی که به حیات انسان ها مربوط است در کل دوره جنگ از فشار سوداگری های سوداگران مصون بماند و کسانی که منافع شان در خطر بود در هر فرصتی به وی طعنه می زدند.