«دیوید کامرون» نخست وزیر بریتانیا به فاصله تارمویی از بحران سیاسی عظیمی نجات یافت. در حقیقت موفقیت کمپین «با هم بهتر می شویم» او را از این بحران عظیم رهایی داد. پس او در برهه ای از تاریخ بریتانیا زندگی نمی کند که نخست وزیرش شاهد تصمیم اسکاتلندی ها برای جدایی از بریتانیا بوده است. اما پرسشی جدی درباره حزب کامرون و آینده کشورش وجود دارد. کامرون در آینده درگیر نبرد سختی با پارلمان برای اعطای اختیارات بیشتر به پارلمان محلی اسکاتلند خواهد بود. بسته ای که به «دوو ماکس» مشهور است و او برای راضی نگه داشتن موافقان کمپین «نه به اسکاتلند» پیشنهاد داده است. صبح روز جمعه نخست وزیر خسته اما با چهره ای شاداب تر به خبرنگاران در مقابل ساختمان شماره 10 دوانینگ استریت گفت که اگر شاهد خروج اسکاتلند از بریتانیا می بود، بی شک قلبش شکسته می شد.

کامرون و حزبش، تنها به دلیل برگزاری رفراندوم که منجر به تجزیه بریتانیا می شد، مورد سرزنش قرار نگرفته اند بلکه آنان به دلیل انبوهی از اشتباهات تاکتیکی نیز در مظان اتهام قرار دارند. بسیاری از اعضای پارلمان بر این باور بودند که کامرون و کمپین «با هم بهتر می شویم» تنها به دلیل تلاش های شبانه روزی «گوردون براون» رهبر سابق حزب کارگر و همین طور نخست وزیر سابق، نجات یافت. مساله اسکاتلند و آینده کامرون از دیرباز به یکدیگر گره خورده بودند. به همین خاطر او زمانی دست به کار شد که فهمید استقلال اسکاتلند بیش از گذشته دست یافتنی شده است.

نمایندگان محافظه کار اخیرا بر این نکته پافشاری می کنند که اهدای اختیارات به پارلمان اسکاتلند، باید با کاهش تعداد نمایندگان اسکاتلند در پارلمان بریتانیا همراه باشد. همچنین آنان بر این نکته تاکید می کنند که نمایندگان اسکاتلند در پارلمان بریتانیا حق اظهارنظر درباره مسایل داخلی انگلیس را نخواهند داشت و همین شرایط را برای نمایندگان انگلیس خواهان هستند که در امور داخلی اسکاتلند مداخله نکنند. اکنون کامرون به عنوان یک رهبر میانه رو هرچند که حداقل همچنان قدرت را دست دارد اما با مشکلات عدیده ای باید دست وپنجه نرم کند. اکنون که اسکاتلند همچنان جزیی از خاک بریتانیا باقی می ماند، می توان گفت که تنها یکی از هزاران باری که بر دوش کامرون سنگینی می کند، برداشته می شود.