نویسنده: آندره ویل

ترجمه مهران اخباریفر

نشر نی.

آندره ویل، یکی از بزرگترین ریاضیدانان و شخصیت های ریاضی قرن بیستم و یکی از خالقان مکتب بورباکی در ریاضیات فرانسه، زندگینامه خود را چنین آغاز می کند: «زندگی من، یا دست کم بخشی از آنکه ارزش این نام را دارد محدود است به تولدم در ششم مه 1906 و درگذشت همسر و همراهم، اولین، در 24 مه 1986.»

آندره ویل در این کتاب زندگی خود را از دوران کودکی تا پاییز 1947 که به عنوان استاد به دانشگاه شیکاگو می رود و به قول خودش دوران شاگردی اش به پایان می رسد بیان می کند. گرچه می نویسد: «می خواستم این خاطرات را با رسیدنم به بندر نیویورک در مارس 1941 به پایان برسانم. ولی دوران شاگردی ام به این زودی تمام نشده بود. چه می گویم؟ امروز هم هنوز در حال آموختنم. می آموزم که با خاطراتم زندگی کنم.»

آندره ویل ضمن بازگویی فراز و نشیب های زندگی اش، در بسیاری لحظات خواننده را با عمیق ترین احساسات خود همراه می کند و در این سفر، خواننده را به قلب و ذهن خود راه می دهد.