چشمانتان را که ببندید می توانید از پشت این ساختمان های بلند و برج های آسمانخراش، شهر کوتاهی را تصور کنید که اسمش تهران است؛ تهران امروز. حتی برای بلند قامتان هم آنقدر سر به فلک کشیده که دیدن مناظر و زیبایی های طبیعی اش، دیگر جز با جرثقیل ممکن نیست، اما گاهی باید روی همین بلند بالاها رفت و چشم اندازهای طبیعی شهری را که حالاهویت طبیعی و تاریخی اش به دست برج و بارو هایی سپرده که تنها از قاب پنجره های محدودی قابل رویت است؛ نگاه کرد. تهران شهر بلند مرتبه هاست. با این حال این بلند مرتبگی فقط در تیرآهن ها و آجرها و بتن ها خلاصه شده و چه سخت می توان از زیر سایه این همه بلندی، فرهنگ اجتماعی را دید که