به یقین بیشتر معارف و آموزه های عاشورایی، برخاسته از وجود فرهنگ ساز و تعالی بخش حسینی است؛ فرهنگی برخاسته از منبع لایزال الهی و سرچشمه وحیانی که افق های روشنی از حقایق زندگی فراروی بشر باز می کند.

بر این اساس آینده سازی و توجه به آینده یکی از فرازهای مهم و سرنوشت ساز روز عاشوراست. امروزه دانش آینده پژوهی بشدت بر این مساله پای می فشرد که به جای تلاش در جهت آینده بینی، باید در جهت ساختن و هدایت آینده کوشید. در این رابطه خلق چشم انداز جایگاه مهمی در آینده پژوهی دارد. چشم انداز به زبان ساده یعنی تابلویی از آینده مطلوب. بدون داشتن اطلاعات کافی از آینده، چشم اندازها در هر سطحی نمی توانند قابل اتکا و اعتماد باشند؛ بنابراین ضرورت آینده شناسی و آینده پژوهی به منظور جهت دهی به فرهنگ، فناوری، نیروی انسانی و اتخاذ سیاست های مناسب، بیش از پیش آشکار می شود.