«زبان شناسی شناختگرا» یکی از رویکردهای نوین زبان شناسی است که در دهه 80 میلادی در امریکا با انتشار چند اثر که بویژه مطالعه «استعاره» را از منظری جدید مورد بررسی قرار دادند، شکل گرفت؛ این رویکرد در دهه گذشته شکوفایی و نفوذ چشمگیری پیدا کرده است که دلایل متفاوتی را برای آن می توان برشمرد. از جمله اینکه زبان شناسی شناختگرا به عنوان هسته علم شناخت، ماهیتی میان رشته ای دارد که با جریان علم، در قرن حاضر همسو است؛ دیگر آنکه زبان شناسی شناختگرا یک چارچوب قطعی و بی انعطاف نیست بلکه رویکردی به مطالعه زبان است که سازه های نظری متفاوت ولی به لحاظ روش شناختی همگرایی را دارد. یکی از وجوه تمایز آن نسبت به