سال 93 سال سختی برای تئاتر ایران بود؛ مدیران پیشنهادی مرکز هنرهای نمایشی، گرچه با نیت خیر و برای ایجاد فرصت های خوب آمده بودند، اما هیچ شناختی از تئاتر و خواسته های هنرمندان این رشته نداشتند. در حالی که بین نیت آدم ها و عملکردشان تفاوت است.

نمی توان تنها به نیت خیر مدیران بسنده کرد. در شرایط سختی که جامعه ما در آن به سر می برد؛ هرچند با توافق هسته ای و رفع تحریم ها اتفاقات خوبی برای جامعه ما رقم خواهد خورد، اما مشکلاتی سر جای خود باقی می ماند که ربطی به تحریم ها ندارد که آن نگاه فرهنگی مدیران به مقوله ادب و فرهنگ و هنر این مملکت است که تنها ریشه در مباحث اقتصادی ندارد.