محمدجواد غلامرضا کاشی: درک من از فلسفه فرهنگ این گونه است که اساسا ما به فرهنگ چنان نظر کنیم که گویا از بنیادی ترین ساحت انسان سخن می گوییم وگرنه اگر فرهنگ یعنی گفتارها و آداب و رسومی که مردم در کوچه و بازار دارند، در سنت فلسفی از یونان به بعد اینها به منزله معارف ظنی بی پایه به خصوص نزد افلاطون به شمار آمده و ارزشی برای آنها قایل نبودند و فیلسوف باید از این باورها روی برمی گرداند تا چشم بر حقیقتی بگشاید که یقینی است. بنابراین فرهنگ نه فقط عرصه ساحات بنیادین آدمی نیست بلکه حجابی بر آن است. باید آن را برداشت تا چشم به بنیاد حیات انسان گشوده شود اما گویا در تاریخ تفکر غرب اتفاقاتی می افتد تا فرهنگ خود عرصه تحقق آن بنیادی ترین می شود