گرچه هر دو نیروی متجاوز انگلیس و روسیه در تشدید آثار زیانبار قحطی نقش آفرینی کردند اما بویژه پس از کناره گیری روس ها از جبهه متفقین، نیرویی که بیشترین مداخله را در امر جمع آوری آذوقه و دامن زدن به قحطی و گرانی داشت نیروهای انگلیسی بودند و با توجه به این که بیشترین تلفات در سال های پایانی جنگ به مردم ایران وارد شد، نقش مداخله انگلیسی ها مخرب تر بوده است.

الیس افسر نظامی بریتانیایی که در اواخر جنگ به عنوان عضو هیات نظامی مالسون در شمال شرقی ایران حضور داشته است درباره قحطی چنین می نویسد: «وضع غذایی در سراسر ایران بد بود... قحطی بسیاری از نقاط شمالی و غربی ایران را دربرگرفت.»