کتابی که در مشروطیت گشوده شده بود حالابه ورق های آخر خود رسیده است. محمدعلی سپانلو فرد شاخص چند شاعر باقی مانده نسل آرمان گرایان ایران دوست است که فرهنگ مردم ایران برایشان اهمیت بسیار داشته است.

سپانلو، شاعر و نویسنده و مترجم ارجمندی بود که سراسر زندگی اش را وقف هنر و ادبیات معاصر کرد. احاطه او به تاریخ و ادبیات کهن ایران و اشراف وی به ادبیات جهانی، همچنین شرکت فعالانه اش در جریانات مهم دهه 40 تا 90، او را هم سرنوشت ملت و کشورش کرده بود. از جوانی در متن جنبش دانشجویی قرار گرفت و تا پایان رابطه صمیمانه خود را با جوانان حفظ کرد، آثار آنها را خواند، هدایت و حمایت کرد و در معرفی نسل پیش از خود و هم نسلان خویش در کتاب هایش و رسانه های عمومی کوشید. نقد تحلیلی او درباره پدیدآورندگان ادبیات مشروطه تا هنرمندان و ادبای زمانه ما، او را علاوه بر شاعری و نویسندگی و ترجمانی به منتقدی آگاه و همه سو نگر بدل کرده بود. اندوهگینم که یکی از بهترین دوستان و ممتازترین هنرمند زمانه مان را از دست داده ام. نشر گسترده و بررسی آثار او در آینده این اندوه دائمی را اندک تسلایی خواهد بخشید.