«بهم گفت: نذر کن، درست می شود. نذر کردم و درست شد.» حالاهر بار که می خواهد ماجرایی مطابق خواسته اش پیش رود، می گردد دنبال بهترین نذری که تا به امروز داشته است و از میا ن شان یکی را انتخاب می کند. گاهی یک بسته خرما و گاهی دیگر چند تسبیح صلوات. بستگی دارد که چقدر احساس درماندگی کند. اما می داند که نذرهایش هیچ وقت بی جواب نمانده اند. می خواست دانشگاه قبول شود، نذر کرد. می خواست برادرش احتیاج به عمل جراحی پیدا نکند، نذر کرد. می خواست مادرش آرام بگیرد، نذر کرد. حتی هر جایی که لازم بود تا آستین بالابزند و مثلامادرش را به دکتر ببرد، به جای این کارها نذر می کرد. او را در امامزاده صالح(ع) دیدم، وقتی