این روزها مصادف است با هفته جوان. از این رو لازم می دانم چند نکته را یادآور شوم. جامعه ایرانی هنوز هم جامعه ای جوان است. نگاهی به هرم سنی جمعیت در کشورمان به وضوح این را ثابت می کند که جوانان بخش قابل توجهی از جمعیت کشورند. با توجه به رشد جمعیت کشور در سال های گذشته، تعداد انبوه جوانان در شرایط فعلی هم فرصت محسوب می شود و هم تهدید. اگر از جامعه جوان کشور که اغلب تحصیلکرده و متخصص هستند به نحو مناسبی استفاده شود، فرصتی بی نظیر برای توسعه کشور فراهم می شود و اگر استفاده مناسب نشود نیز ضمن اتلاف منابع، تهدیدات ناجوری علیه نظم اجتماعی شکل خواهد گرفت.

یکی از معضلات مهم در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران بحث پیشی گرفتن نرخ رشد جمعیت نسبت به نرخ افزایش امکانات و فرصت هاست. درست است که در سال های اخیر نرخ رشد جمعیت کشور روندی کاهشی داشته است، اما نرخ بالای رشد جمعیت در سال های گذشته فاصله فرصت ها و امکانات را در شرایط فعلی کشور پدید آورده است. در چنین شرایطی، با توجه به تحریم های ظالمانه سال های گذشته که هنوز هم سایه شومشان بر سر کشور سنگینی می کند، فاصله فرصت ها و امکانات را دوچندان کرده است.

بنابر این تلاش دولت در جهت بهبود فضای بین المللی و رفع تحریم های ظالمانه با دیپلماسی موفق می تواند امیدواری به آینده و همچنین وضعیت فعلی کشور را در بین جوانان پدید آورد. خاتمه دادن به تحریم ها و آزاد کردن دارایی های ایران در خارج از کشور باعث رشد سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال برای جوانان جویای کار خواهد شد. در شرایط کنونی اقتصاد کشور گروگان سیاست ظالمانه ای است که با تحریم بر کشور تحمیل شده است و دولت روحانی متعهدانه و دلسوزانه در جهت آزادی این گروگان قدم بر می دارد.

لازم به یادآوری است بحث اشتغال تنها یکی از مطالبات جامعه جوان ایران است. جوانان علاوه بر اشتغال نیازمندی های دیگری در حوزه های اجتماعی و فرهنگی نیز دارند که باید مورد توجه واقع شوند. ایجاد بستر مناسب برای تشکیل خانواده، رفع معضلاتی مانند اعتیاد و طلاق و توجه به تربیت بدنی و روحی جوانان از جمله مسائل مهمی هستند که باید در سیاستگذاری ها مورد توجه واقع شوند.