از بارزترین نشانه های شعر دو دهه اخیر اصفهان پایبندی به شعر سنتی و معنای فاخر و بدیع است و همه اینها از نفس کشیدن در شهری ناشی می شود که روزگاری خاستگاه شاعران بزرگ سبک عراقی مثل جمال و کمال و پرچمدار سبک هندی یعنی صائب بوده است. همزیستی سبک و شیوه صائب و فضای شعر روشنفکری پیروان نیما و شاملو در اصفهان موجب تولد یک شیوه تلفیقی و ابتکاری در شعر اصفهان و بخصوص شعر سنتی و غزل شاعران جوان این شهر شده است.رسم صفحه ویژه «شعر استان ها» پیش از این بر این بود که مقاله ای تام و تمام باشد در باب گذشته و حال شعر استانی خاص و این سویش ستون شعر باشد و آن سویش هم، دیدگاهی، نظری، چه به شکل یادداشت چه به شکل گفت وگویی خیلی کوتاه؛ اکنون مصاحبه بلند را هم افزودیم به اشکال ارائه این صفحه، تا تغییری باشد در روال جاری این صفحه.