گرد هم آوردن آثاری که می توان ردی مشترک میان شان یافت، همچون این نمایشگاه که گردهمایی مجموعه ای است از نقاشی های یک لبنانی، یک امریکایی و یک ایرانی... در هیات کلیتی که بدون نمایشگاه پراکنده می ماندند، همچون تکه ابرهایی جدا از هم بر زمینه آسمان آبی، بی بار، که برای باریدن اما باید نخست به هیات یک کل درآیند، یک تکه و یکپارچه شوند.

«نمایشگاه گروهی» ارکستراسیون اجباری و تحمیلی آثاری است که هرکدام جداگانه ساز خود را می نوازند و گاه حتی سازی مخالف کوک می کنند، به نیت دستیابی به هارمونی رویایی که هدف آرمانی هر نمایشگاه گروهی است. مستقر ساختن نقاشی های پخش و پلا، زیر یک سقف، آویخته بر دیوارهایی