کارشناسان معتقدند سالمند کسی است که به دلیل کاهش توانایی و قدرت کار و بنیه حیاتی، برای برآوردن نیازهای حیاتی خود به توجه دیگران نیاز دارد. به طور کلی تغییرات فیزیکی تن و روان همراه با افزایش سن، زمینه سالمندی را فراهم می آورد. برخی آغاز آن را 70 سالگی دانسته اند، گروهی نیز با شمارش سن بازنشستگی فاصله 60 تا 65 سالگی را سن سالمندی شمرده اند. ولی باید پذیرفت سالمندی سن معینی ندارد و نسبت به اشخاص گوناگون متفاوت است. به همین دلیل برخی، سالمندی را امری نسبی می دانند که از عوامل درونی، روانی، اجتماعی و جسمی اثر می پذیرد. به باور آنان، گاه ممکن است افراد در سن بسیار بالااز جنب و جوش کافی برخوردار باشند و اصلا احساس پیری نکنند و برعکس این دوره از زندگی دارای مشکلاتی است که اگر فرد از قبل آمادگی پیدا نکند احتمال دارد که سلامت روانی خود را از دست بدهد.