نمایش رادیویی امکان تصویرسازی را در ذهن فراهم می کند؛ هر چند ادبیات هم از این توان بهره مند است که با توصیف برای خواننده تصاویر ذهنی بسازد، اما در نمایش رادیویی تنها متن نیست که سازنده تصاویر است، بلکه اجرا هم به کمک آن می آید و این مساله در نمایش صحنه ای نمود بیشتری پیدا می کند و نوعی نوشتار صوتی پدید می آید. بارت در کتاب لذت متن که نظریه مرگ مولف را در آن مطرح می کند می نویسد: «متنی که تو می نویسی باید نشان دهد به من مشتاق است.» این مشتاقی در نمایش رادیویی در توجه به مخاطب و شنونده معنا می یابد، اما مخاطب رادیو تنها با متن روبه رو نیست، بلکه با صدایی روبه روست که متن را برای او می خواند و