اگرچه دغدغه پیشرفت و تحول به دلیل ریشه داشتن در فطرت انسانی، از تباری طولانی برخوردار است اما تحقق این هدف عالی چندان ساده نبوده و شاهد شکل گیری طیف متنوعی از نظریه هایی هستیم که هر یک الگویی از پیشرفت را پیشنهاد می دهند. اکنون ایده «بومی سازی توسعه» تبدیل به پارادایمی شده که از مویدات نظری و تجربی بسیاری برخوردار است و مقتضای التزام به این پارادایم، اندیشیدن در مقتضیات زمانی، مکانی و هنجاری نوع قدرت مورد نیاز جهت به حرکت درآوردن موتور توسعه در هر کشور است. در کتاب «قدرت اطلاعات» به اهمیت اطلاعات و فرآیند چرخش آن در جوامع از زاویه و نگاه توسعه محور پرداخته شده است.

دکتر شریعتی بی تردید شاخص ترین چهره بازگشت به خویش و اصلاح دینی در دوران معاصر است. او با علم و آگاهی به پتانسیل دین اسلام و با این تحلیل که هر تغییری در جوامعی که شاخصه مذهبی دارند، نخست با تحول در اندیشه دینی آغاز می شود، بازسازی اندیشه دینی را به عنوان پروژه روشنفکری خود تعریف کرد. شریعتی در این راستا مقوله بازگشت به خویشتن را مطرح کرد که منظورش بازگشت به فرهنگ و ایدئولوژی اسلامی بود. همچنین به موازات بحث بازگشت به خویشتن، اصلاح دینی و رنسانس اسلامی را مطرح و تلاش کرد تا دین را به صورت عاملی پویا و سازنده در جامعه درآورد. «علی شریعتی بازگشت به خویشتن و رنسانس اسلامی» از چهار فصل تشکیل شده است. در فصل یکم از این مجموعه به زندگی و زمانه شریعتی پرداخته شده است. در فصل دوم آن نویسنده با ادعای منحط خواندن آرای شریعتی سعی کرده منشا انحطاط آن را توضیح دهد. فصل سوم در حول محور «بازگشت به خویشتن» و فصل چهارم به مساله رنسانس اسلامی و اصلاح فکر دینی پرداخته است.