«مذاکره»، «رخنه»، «تحقیر»، «کمربند چکشی»، «فاجعه هراسی»، «خون انگیخته»، «روح طوفان» و... تعجب نکنید اینها واژه های کلیدی مقاله های علوم سیاسی، روانشناسی یا جامعه شناسی نیستند. این کلمات نام قطعات موسیقی هستند که به تازگی از خوان بررسی ها گذشته و خون تازه ای بر رگ بی جان موسیقی «متال ایرانی» پمپاژ می کند، سبکی که طرفداران خاموش و تاثیرگذارش در شهرهای ایران مجبورند نگاهی به آلبوم های فرنگی داشته باشند این در حالی است که موزیسین های جوان ایرانی کارهایی منسجم تر و عمیق تر از جریان رو به افول متال غرب را تولید می کنند اما متاسفانه در چرخه معیوب تولید و پخش داخلی، معرفی نادرست به مخاطب هدف و فشارهای