کارش زبان شناسی و جامعه شناسی زبان است و همانگونه که از نام خانوادگی اش پیداست، پیوندی ناگسستنی با «باطن» زبان دارد. «محمدرضا باطنی» 47 سال پیش، دکترای خود را در رشته زبان شناسی همگانی و زبان های باستانی از دانشگاه تهران اخذ کرد و وارد کار دانشگاهی شد. پس از بازنشستگی اجباری، فرهنگ نویسی را در دستور کار خود قرار داد و محصولش چندین و چند اثر در این زمینه شد. این استاد زبردست اصفهانی، که اکنون در 81 سالگی بسر می برد، اما در نسبت زبان با ادراک و رفتار آدمی هم کار کرده است. او در خرداد 1367، مقاله ای در شماره 24 مجله آدینه درباره کتاب «غلط ننویسم» که مهم ترین یادگار روانشاد ابوالحسن نجفی است، نوشت که عنوانش «اجازه بدهید غلط بنویسیم» بود و در همان زمان، سر و صدای زیادی به پا کرد. حالااما - پس از مراسم بزرگداشت او به همت مجله بخارا در 6 مهر 1392 - خبر رسیده است که کتاب جشن نامه اش با عنوان «با مهر» از سوی انتشارات فرهنگ معاصر (568 صفحه، قطع وزیری، به بهای 50 هزار تومان) عرضه شده تا سپاسی برای سال ها فعالیت علمی و ادبی اش باشد. با او گفت و گویی شده است، سیروس علی نژاد، مجدالدین کیوانی و کوروش صفوی درباره اش مطالبی نوشته اند و دیگر متخصصان و محققان این عرصه، مقالاتی، تقدیم کرده اند.