در دهه های گذشته همواره این آرزو یا دغدغه در ایران وجود داشته است که چگونه می توان ناهمواری های توسعه را برطرف کرد و ایران را نیز به عنوان یک کشور توسعه یافته در جهان معرفی کرد. توسعه به طور قطع معنای کاملش صرفا دربرگیرنده درآمد سرانه یا سهم صنعت در تولید ناخالص داخلی یا اوضاع رکود و تورم نیست. آیتم های اقتصادی فقط بخشی از نمودار توسعه را تکمیل می کنند. بخش بزرگ تر و اصلی توسعه که حوزه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی را به سامان می رساند، اخلاق و معرفت انسانی است. فهم و درک ساده ترین مبانی انسانی و حفظ کرامت زیست اجتماعی که همه اینها در قالب نهادهای مختلف، سرمایه های اجتماعی را تشکیل می