امام علی(ع):... کسی که به اندازه کفایت زندگی از دنیا بردارد، به آسایش دست یابد، و آسوده خاطر گردد، در حالی که دنیاپرستی کلید دشواری، و مرکب رنج و گرفتاری است، و حرص ورزی و خودبزرگ بینی و حسادت، عامل بی پروایی در گناهان است، و بدی، جامع تمام عیب ها است.

نهج البلاغه - حکمت 371