«غلامحسین صدری افشار» از آن دست شخصیت های اهل فرهنگ است که ویژگی های مهمی دارد اما به دلایل متعدد که ذکر خواهد شد، چندان شناخته نشده است. او متکی به خودآموختگی است و بخشی از موفقیت هایش هم به همین سبب بوده است. صدری افشار توفیق یافته و زبان خارجی و کار با کامپیوتر را خود، آموخته است. یکی از خصایص دیگرش، وقت شناسی و نظم است و همین هم، کارایی اش را افزون ساخته است. او در برابر مشکلات، هوشمندی و انعطاف پذیری عجیبی دارد. صدری افشار نثری ساده، گویا، کوتاه و روان دارد. او مردی ساده زیست است. اگرچه نیک می دانیم که کار فرهنگی، نمی تواند جز این و آلوده به تجمل باشد، اما او همیشه از «اشرافیت آکادمیک»