مناجات شبانه که در زبان محلی بدان «شوخوانی» گویند یکی از مهم ترین آیین های اهالی بیرجند و جنوب خراسان در ماه مبارک رمضان است. آیینی که اجرای آن از نخسین شب رمضان آغازمی شود و تا آخرین شب ماه ادامه دارد.در شوخوانی بیرجندی، هر شب تعدادی از مردان خوش صدا پس از نیمه شب سه نوبت بر بالای بام خانه رفته و با صدای بلند به خواندن ادعیه و نیایش می پردازند تا مردم با شنیدن صدای آنان از خواب بیدار شده و تدارک سحری ببینند. البته همین افراد قبل از اذان صبح نیز مناجات کوتاهی می خوانند که در اصطلاح محلی «نظاره خوانی» گفته می شود. این شب خوانی کوتاه که در آخرین دقایق سحر صورت می گیرد،هشداری برای نزدیک شدن سریع وقت اذان و پایان مهلت خوردن غذا در وعده سحری می باشد. البته در شب عید فطر تعداد این شب خوانی از سه نوبت به یک نوبت کاهش پیدا کرده که در آن شوخوانان با خواندن اشعاری مناسب با ماه مبارک رمضان وداع می کنند.