شهید «علیرضا عاصمی» سال 1341 در کاشمر دیده به جهان گشود. او بیش از 72 ماه در اکثر عملیات ها با مسئولیت های مختلف از خط شکن تا فرمانده ایفای نقش کرده است. وی دارای تخصص در گروه تخریب بود و با چاپ کتاب هایی در زمینه جنگ و خنثی کردن مین و انفجار و... در زمینه آموزش همرزمانش گام هایی به یادماندنی برداشته است. در ضمن او فرماندهی تخریب قرارگاه های خاتم کربلاو نجف را نیز بر عهده داشت.سرانجام «علیرضا» در 13 دی ماه 1365 در سن 24 سالگی و در حالی که عضو شورای فرماندهی و مسئول گردان تخریب تیپ ویژه پاسداران بود به همراه همرزمانش در حال خنثی سازی بمب های فرو ریخته شده توسط هواپیماهای عراقی در باختران به شهادت رسید. او هم اکنون در کنار آرامگاه شهید مدرس در جوار مزار برادر شهیدش در کاشمر آرمیده است. فرازی از وصیت نامه شهید:«مادر و پدر عزیزم مواظب باشید که امتحانات الهی، یکی پس از دیگری اجرا می شود و این ما هستیم که باید از خدا بخواهیم که لحظه ای ما را به خودمان وا نگذارد. شاید یکی از علل آمدن من به جبهه همین بود که نخواستم خودم را فدای خودخواهی و خودبینی های بعضی بکنم و با آمدن به جبهه از لجنزاری که بعضی سودجویان و فرصت طلبان در شهر درست کرده بودند و زندگی را در خوب خوردن و خوب زندگی کردن می دیدند، بیرون آمدم و در محیطی الهی و خدایی قرار گرفتم که دیگر کسی برای مقام و منصب کار نمی کند و معیار برتری، همان (ان اکرمکم عند الله اتقیکم) هست و چیزی که در اینجا معنی ندارد، مسئله من و تو است که همه ما هستیم و ید واحد».