حقیقتا امروزه در حوزه منابع انسانی نمی توان اهمیت درگیری عاطفی-ذهنی را نادیده گرفت. بسیاری از پژوهش های معتبر فراتحلیلی (meta-analysis) نشان می دهند که سطح بالای مشارکت می تواند موجب بهبود عملکرد و همچنین بقای کارکنان در سازمان شود. با این وجود، درگیری عاطفی-ذهنی همیشه هم باعث ارتقای شاخص ها در سازمان نمی شود.

برای شرکت های نوپا، همبستگی بین نتایج حاصل از درگیری عاطفی-ذهنی و عملکرد، فاصله زیادی تا حد ایده آل دارد. این به این معناست که بسیاری از افراد و تیم های متعهد، نتایج مورد انتظار رهبران سازمانی را محقق نمی سازند. بر این اساس، برخی رهبران به این نتیجه می رسند که تیم کاری که دارای بهترین