شرق: بارقه های امیدی از آخرین اظهارات سخنگوی شورای نگهبان برای حضور زنان در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو دیده می شود. کدخدایی گفته است که زنان می توانند در انتخابات آینده ریاست جمهوری به عنوان نامزد ثبت نام کنند، ولی موضوع رجل سیاسی در شورای نگهبان هنوز به نتیجه نهایی نرسیده است. در صورت نهایی شدن حضور زنان در میان کاندیداهای ریاست جمهوری دوازدهم، آیا زنان مطرح حوزه های مختلف فرهنگی و اجتماعی به آنها رای خواهند داد؟

برای من هیچ وقت جنسیت مهم نبوده، بلکه این قابلیت ها و توانایی های کاندیداهاست که اهمیت دارد. اگر خانمی هم در انتخابات شرکت کند، لزوما به این دلیل که یک زن است به او رای نخواهم داد، بلکه به قابلیت ها و توان ایستادگی او در اجرای وعده هایش نگاه می کنم. در بین مسئولان زنی که مناصب بلندپایه در کشورهای جهان دارند، آنجلامرکل، نمونه فردی است که رفتار درستی دارد و با قدرت، پای تمام کارها و وعده هایش ایستاده. وقتی به کارنامه او نگاه می کنیم، درمی یابیم که این شخصیت، ورای جنسیت، انسانی فکر می کند و به همین دلیل چهره ای موفق در سطح ملی و جهانی است. در ایران هم رئیس جمهورهایی داشته ایم که تا حدودی مطالبات زنان را پیگیری کرده اند؛ رئیس دولت اصلاحات و آیت الله هاشمی رفسنجانی هرکدام در دوره ریاست جمهوری خود تا حدودی به دنبال احقاق حقوق زنان بودند و فعالیت هایی را در این زمینه انجام دادند.

تا روزی که مردم به صورت واقعی در امور مختلف و اتفاقات مهم کشور مشارکت داده نشوند، چه یک زن کاندیدای ریاست جمهوری باشد و چه یک مرد، فرق خاصی وجود ندارد. ممکن بود با مشارکت دادن مردم در امور مهم، امیدواری برای بهبود اوضاع به وجود بیاید، اما من این مشارکت و میل برای شریک کردن مردم در امور جاری کشور را حس نمی کنم که بخواهم برای انتخابات آینده برنامه ریزی داشته باشم. روحانی امید اغلب مردم بود.

آمدن ایشان لااقل در حوزه فرهنگ و هنر، مشکلات و فشارهای بیشتری را به ما وارد کرد و امروز من به عنوان عضوی از جامعه، همان حسی را نسبت به انتخابات پیش رو دارم که بسیاری دیگر دارند. جلب مشارکت عمومی مشکل است و فکر می کنم هرروز هم سخت تر خواهد شد.